نخستین روز ماه مه، جشنی در عرصه جهانی برای گرامیداشت تلاشهای کارگران است و فرصتی برای اتحادیههای کارگری تا بتوانند در مقابل دولتها گامهای محکمتر در راستای تقویت حقوق کارگران بردارند.
روز جهانی کار از سوی بسیاری از کشورها های جهان به رسمیت شناخته شده و بخشی از تقویم رسمی سالانۀ آنهامی باشد.
فرا رسیدن این روز، در کشورهای مختلف به شیوههای متفاوتی جشن گرفته میشود؛ گاه بسیار بزرگ و مفصل و گاهی آرام و همراه با آیینهای سنتی و بومی.
پشتوانه تاریخی روز کارگر
اگرچه روز جهانی کارگر رویدادی با ویژگیهایی عمدتا اروپایی به نظر میرسد، اما ریشه این مناسبت را باید در قارههای دیگربررسی نمود.
در ۲۱ آوریل ۱۸۵۶ میلادی، سنگتراشها در شهر ملبورن استرالیا به آنچه که «شرایط غیرقابل تحمل» کار مینامیدند اعتراض کرده و درنهایت به پیروزی رسیدند و توانستند با کارفرمایان به توافقی برسند که منجر به نهادینه شدن قانون «۸ ساعت کار در روز» شد. این موفقیت به کارگران به ویژه در ایالات متحده آمریکا نیز انگیزه کافی داد تا برای احقاق حقوق خود دست به کار شوند.
بدین ترتیب دیگر ریشۀ جهانی شدن روز کارگر را باید در آمریکای شمالی جستجو کرد؛ در ماه مه ۱۸۸۶ میلادی تجمعات مسالمتآمیز شیکاگو در حمایت از اعتصابهای کارگری برای قانونی شدن روزهای کاری ۸ ساعته، بشدت سرکوب شد و شمار قابل توجهی کشته و زخمی برجای گذاشت.
۴ سال پس از وقوع این حادثه که به «رویداد میدان هایمارکت» نیز معروف است، سازمانی در فرانسه به نام «انترناسیونال دوم» که متشکل از احزاب سوسیالیستی و کارگری از کشورهای مختلف بود، خواستار برگزاری تجمعاتی جهانی در یادبود قربانیان اعتراضات خونین شیکاگو شد.
به این ترتیب تا پایان قرن ۱۹ میلادی بسیاری از کشورهای اروپایی از این واقعه الهام گرفتند و روز کار و کارگر جهانی شد.
اکنون نیز اگرچه برخی کشورها در تقویم ملی خود روز متفاوتی را به عنوان روز کارگر معرفی کردهاند (بطور مثال ایالات متحده و کانادا در اول سپتامبر) اما آنچه بیشتر از همه وجه جهانی دارد، اولین روز ماه مه به عنوان روز کارگر است.
برای اتنخاب شغل لذت بخش فرض کنید هر کاری انجام دهید برای شما درآمد و عایدی ندارد و مجبور هستید یکی را اتنخاب کنید در نظر داشته باشید مجبور هستید یک شغل انتخاب کنید بدون مزایا قطعا شغلی را انتخاب می کنید که مطابق میل شما بوده و از آن لذت می برید حتی اگر ساده ترین کار را انتخاب کنید باز هم شغلی را انتخاب می کنید که دچار روزمرگی نشوید و برای شما لدت بخش باشد.
واما در شرایط عادی:
من به شدت طرفدارعملگرایی هستم.
در مورد علاقه، میتوانیم با تجربه کردنِ عملیِ یک شغل، بفهمیم که علاقه ما به آن شغل در کجای آن طیفی قرار دارد که قبلا در موردش توضیح دادم.
در مورد مهارت، با تجربه کردنِ عملی محیط کار، میتوانیم از یادگیری حین عمل بهرهمند شویم و مطمئن باشیم که مهارت لازم برای آن شغل را در عمل یاد گرفتهایم.
در مورد نیاز بازار کار، با تجربه عملی آن شغل، میتوانیم با چالشهای واقعی آن شغل بیشتر آشنا شویم و ببینیم که افرادی که این شغلِ خاص را دارند، چه جایگاهی دارند و چقدر نیاز به آن در بازار کار وجود دارد.
من اگر دوباره برگردم به سالهای دوره کارشناسیم، حتی یک روز را هم برای تجربه عملی در یک شغل واقعی از دست نخواهم داد. میزان یادگیری بسیار زیاد خواهد بود و چه دورانی بهتر از آن دوران برای این یادگیری. دورانی که خانواده و جامعه انتظاری از ما ندارند و با برچسب دانشجو میتوانیم تجربههای مختلفی را کسب کنیم و زیر تیغ انتقاد آنها هم نباشیم.
از طرفی مسئولیتِ چندانی در این دوران نداریم و میتوانیم با خیالِ راحتتر و بدون دغدغه مالی کمتر، حتی کارآموزی کنیم و توشهای پر از تجربه با خودمان به سالهای بعد ببریم. سالهایی که این مسئولیتِ کم و نبود توقع از جانب خانواده و جامعه دیگر وجود ندارد.
خلاصه آنکه بنظرم جدای از حرفها و استدلالات روی کاغذ، جدای از همه تستهای استعداد شغلی و شخصیت شغلی، حداکثر تلاشمان را برای تجربه کردن محیطهای مختلف شغلی و کنکاش برای پیدا کردن شغل مناسب بکنیم.
برای آشنایی با شغلهای مختلف، داستانهای زندگی آدمها را بشنویم؛ و ببینیم آنها چه کارهایی کردهاند. در مورد شکستهای آدمها بخوانیم.
این داستانهای واقعی میتوانند الهامبخش ما باشند و دید ما را نسبت به سهگانهای که در مورد انتخاب شغل مناسب گفتم، باز کنند.
دوستان ما را دنبال کنید و بخش بعدی رو از دست ندهید
دوستان عزیز مهمترین راه رسیدن به موفقیت و ثروت شناخت خود شما است و کاری که از آن لذت می برید اگر نتوانید از کار خود لذت ببرید حتی اگر منجر به تولید ثروت شود شما قادر به استفاده از آن نیستید چون پول را به سختی و با از دست دادن لحظات عمر خود جمع آوری کردید همیشه یک نیروی بازدارنده ای در جهت مصرف آن فعال می شود و این موضوع باعث می شود نه تنها در هنگام بدست آوردن ثروت از آن لذت نبردید بلکه زمانی که شما می خواهید در جهت رفاه خود آن را خرج کنید از آن لذت نبرید.
بنابراین همواره کاری را انتخاب کنید که ازانجام آن لذت می برید و شما را به هدف خود رهنمون می کند
در قسمت دوم چگونگی انتخاب آن را با هم مرور می کنیم.
جایگاه ایران در کسب و کار
ایران در فهرست «بهترین کشورها برای کسبوکار ۲۰۱۸» نشریه فوربس، در جایگاه صدم قرار گرفت، در حالی که در سال گذشته از میان ۱۳۹ کشور، جایگاه ۱۲۷ به ایران اختصاص یافته بود.
بر این اساس، ایران از بخشهای صنعتی، کشاورزی و خدماتی قدرتمندی برخوردار است اما مسائلی نظیر تورم بالا، کنترل قیمتها، یارانهها و میلیاردها دلار وامهای معوق نظام بانکی بر اقتصاد این کشور سایه افکنده است.
مطابق آمارها در سال ۲۰۱۶، ایران دارای رشد اقتصادی 12.5 درصد، تورم ۹ درصدی و نرخ بیکاری 12.5 درصدی است.
در حاشیه ی برنامه ی گفتگوی ویژه خبری شبکه دو که در روز شانزده فروردین نود و شش با حضور احمد توکلی و حسین عبده تبریزی برگزار شد، پرسش از بینندگان (تورم) را در مقابل (رشد) قرار داده و ترجیح آنان را می پرسید. نود درصد پاسخ ها (تورم) را ترجیح می داد. اگر این فرض درست باشد که عمده بینندگان چنین برنامه ای مدیران کسب و کارها، بازرگانان و کسبه می باشند، پاسخ آنان بیانگر آن است که جامعه کسب و کار و صنایع ایران برای تورم و حباب درست کردن ارزش قائل است و فکر می کند برای رونق به حباب تازه ای نیاز داریم. نظری شگفت که برای اصلاح و تغییر آن می باید تلاش اساسی کرد