کره جنوبی در حالی روند توسعه را همزمان با ایران شروع کرد که در حال حاضر با رشد اقتصادی بالا، جزو 20کشور قدرتمند اقتصادی جهان است. مهم‌ترین اصل در برنامه‌های توسعه کره‌جنوبی، انتخاب صنایع اولویت‌دار و تخصیص منابع کمیاب به این صنایع بوده در واقع با عبور از مراحل ابتدایی توسعه و ایجاد صنایع دارای قابلیت صادراتی بالا، شکل و ماهیت برنامه‌ریزی توسعه‌ای را تغییر داده است.
مقایسه این الگو با روش های برنامه‌ریزی در ایران نشان می‌دهد که نگاه رایج به برنامه در ایران ، بیش از آنکه نگاهی توسعه‌خواه باشد، نگاهی مکانیکی است و بدون توجه به محدودیت‌های موجود و اولویت‌های کشور، اهداف بی‌شماری را دنبال می‌کند.
در سال 1990 میلادی بعد از نوسانات شدید قیمت نفت، دولت نروژ تصمیم گرفت تا با تاسیس صندوقی به‌منظور ذخیره درآمدهای نفت و گاز اقتصاد کشور را از درآمدهای نفتی مستقل کند. در سال 1996 میلادی این کشور تصمیم گرفت تا 40 درصد ذخایر صندوق را در سهام شرکت‌های بزرگ سراسر دنیا سرمایه‌گذاری کند. و میزان اتکا بودجه دولت به درآمدهای نفتی را به تدریج به صفر برساند و به میزان محدودی از سود حاصل از سرمایه‌گذاری‌های صندوق استفاده کند.
اکنون ارزش این صندوق به بیش از 950 میلیارد دلار رسیده و در سال آینده میلادی ارزش آن از یک تریلیون دلار فراتر خواهد رفت. در حال حاضر این صندوق سهامدار نزدیک به 9 هزار شرکت در سراسر دنیاست. بیش از 77 کشور دنیا مقصد سرمایه‌گذاری‌های این صندوق هستند.
دولت این کشور حق ندارد برای تامین بودجه خود بیش از بازدهی سالانه از صندوق برداشت کند و این میزان از 4 درصد ارزش موجودی صندوق فراتر نرفته است. به این ترتیب دولت نروژ اصل سرمایه نفت را برای مردم و نسل‌های آینده حفظ می‌کند و فقط از سود حاصل از این سرمایه‌گذاری برای جمعیت 6 میلیونی خود استفاده می‌کند. نکته مهم دیگر اینکه فعالیت این صندوق بسیار شفاف و علنی است.
تقریبا همزمان با نروژ صندوق مشابهی در ایران تاسیس شد که در ابتدا حساب ذخیره ارزی و اکنون صندوق توسعه ملی نامیده می‌شود. درحالی‌که درآمد ایران از صادرات نفت و گاز طی این سال‌ها تقریبا دو برابر نروژ بوده است، اما میزان موجودی صندوق توسعه ملی هیچ وقت به یک دهم موجودی صندوق نروژ نرسیده است.
درباره عملکرد صندوق آمار به روز از وضعیت صندوق منتشر نشده است و آخرین آمار از عملکرد صندوق مربوط به پایان سال 93 است. درحالی‌که درآمد این صندوق متعلق به عموم مردم است، اما میزان موجودی صندوق محرمانه است و گزارشی درباره آن برای عموم مردم منتشر نمی‌شود.
جای تاسف دارد طی این سال‌ها به‌جای آنکه اتکای دولت‌ها به درآمدهای نفتی کاهش یابد برداشت‌های مکرری برای تامین مخارج جاری خود از منابع صندوق داشته‌اند و دولت نتوانسته بدون اتکا به منابع این صندوق مخارج جاری خود را تامین کند. فقط یک مورد از این مخارج جاری پرداخت سالانه بیش از 10 میلیارد دلار یارانه نقدی است که می‌تواند در این صندوق ذخیره شود.
زمان عرضه : چهارشنبه 96/05/18
نماد: اوان
نام شرکت: مبین وان کیش (به عنوان صد و چهل و ششمین )
نام گروه: اطلاعات و ارتباطات
سهامدار اصلی: شرکت گسترش الکترونیک مبین ایران
روش عرضه: بوک بیلدینگ(ثبت سفارش)
محل عرضه: بازار دوم فرابورس