با قرارداد فاینانس 8 میلیارد یورویی کره‌جنوبی با ایران علاوه بر شکستن رکورد خط اعتباری در پسابرجام روند اعتبار خارجی به ایران شتاب گرفت. قبل از این چینی‌ها رکورد فاینانس برای پروژه‌های موردی را شکسته بودند. اخیرا قراردادهای دیگری نیز در بخش انرژی، صنعت خودرو و... بین ایران و شرکت‌های خارجی منعقد شده بود، اما جذب خطوط اعتباری در قالب فاینانس از لحاظ حجم قرارداد و ماهیت اهمیت ویژه‌ای دارد.
این اهمیت به واسطه کاستن از فشار بر تامین مالی داخلی و در کنار آن اجرای پروژه‌های مشترک با کشورهای صاحب فناوری و تجربه است. روند جذب فاینانس به گونه‌ای است که برخی امیدوارند ایران بتواند جایگاه از دست رفته را بازستاند.
کره جنوبی در حالی روند توسعه را همزمان با ایران شروع کرد که در حال حاضر با رشد اقتصادی بالا، جزو 20کشور قدرتمند اقتصادی جهان است. مهم‌ترین اصل در برنامه‌های توسعه کره‌جنوبی، انتخاب صنایع اولویت‌دار و تخصیص منابع کمیاب به این صنایع بوده در واقع با عبور از مراحل ابتدایی توسعه و ایجاد صنایع دارای قابلیت صادراتی بالا، شکل و ماهیت برنامه‌ریزی توسعه‌ای را تغییر داده است.
مقایسه این الگو با روش های برنامه‌ریزی در ایران نشان می‌دهد که نگاه رایج به برنامه در ایران ، بیش از آنکه نگاهی توسعه‌خواه باشد، نگاهی مکانیکی است و بدون توجه به محدودیت‌های موجود و اولویت‌های کشور، اهداف بی‌شماری را دنبال می‌کند.
در حاشیه ی برنامه ی گفتگوی ویژه خبری شبکه دو که در روز شانزده فروردین نود و شش با حضور احمد توکلی و حسین عبده تبریزی برگزار شد، پرسش از بینندگان (تورم) را در مقابل (رشد) قرار داده و ترجیح آنان را می پرسید. نود درصد پاسخ ها (تورم) را ترجیح می داد. اگر این فرض درست باشد که عمده بینندگان چنین برنامه ای مدیران کسب و کارها، بازرگانان و کسبه می باشند، پاسخ آنان بیانگر آن است که جامعه کسب و کار و صنایع ایران برای تورم و حباب درست کردن ارزش قائل است و فکر می کند برای رونق به حباب تازه ای نیاز داریم. نظری شگفت که برای اصلاح و تغییر آن می باید تلاش اساسی کرد