سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (یونیدو) از صعود یک پلهای ایران در «شاخص عملکرد رقابتپذیری صنعتی» حکایت می کند؛ بر اساس ارزیابی صورت گرفته در سال 2017 در میان 148 کشور، جایگاه 58 به ایران تخصیص داده شده است. پیشبینیها پس از لغو تحریمهای بینالمللی از بهبود جایگاه ایران در این شاخص حکایت داشت؛ پیشبینی که جدیدترین گزارش منتشر شده از سوی یونیدو نشاندهنده تحقق آن است و به این منوال میتوان گفت ایران آرام آرام در راستای بهبود رقابت صنعتی حرکت می کند .
با قرارداد فاینانس 8 میلیارد یورویی کرهجنوبی با ایران علاوه بر شکستن رکورد خط اعتباری در پسابرجام روند اعتبار خارجی به ایران شتاب گرفت. قبل از این چینیها رکورد فاینانس برای پروژههای موردی را شکسته بودند. اخیرا قراردادهای دیگری نیز در بخش انرژی، صنعت خودرو و... بین ایران و شرکتهای خارجی منعقد شده بود، اما جذب خطوط اعتباری در قالب فاینانس از لحاظ حجم قرارداد و ماهیت اهمیت ویژهای دارد.
این اهمیت به واسطه کاستن از فشار بر تامین مالی داخلی و در کنار آن اجرای پروژههای مشترک با کشورهای صاحب فناوری و تجربه است. روند جذب فاینانس به گونهای است که برخی امیدوارند ایران بتواند جایگاه از دست رفته را بازستاند.
کره جنوبی در حالی روند توسعه را همزمان با ایران شروع کرد که در حال حاضر با رشد اقتصادی بالا، جزو 20کشور قدرتمند اقتصادی جهان است. مهمترین اصل در برنامههای توسعه کرهجنوبی، انتخاب صنایع اولویتدار و تخصیص منابع کمیاب به این صنایع بوده در واقع با عبور از مراحل ابتدایی توسعه و ایجاد صنایع دارای قابلیت صادراتی بالا، شکل و ماهیت برنامهریزی توسعهای را تغییر داده است.
مقایسه این الگو با روش های برنامهریزی در ایران نشان میدهد که نگاه رایج به برنامه در ایران ، بیش از آنکه نگاهی توسعهخواه باشد، نگاهی مکانیکی است و بدون توجه به محدودیتهای موجود و اولویتهای کشور، اهداف بیشماری را دنبال میکند.