سرمایه گذاران میزان ریسک پذیری، سرمایه، روشها، ترجیحات و چارچوبهای زمانی متفاوتی دارند. برای مثال بعضی از سرمایه گذاران سرمایه گذاری های با ریسک بسیار اندک را ترجیح میدهند که به سودهای محافظهکارانه منجر خواهد شد، مثل گواهیهای سپرده بانکی و اوراق مشارکت دولتی؛ اما سایر انواع سرمایه گذاری ها بیشتر متمایل به پذیرفتن ریسک اضافی جهت کسب سود بیشتر هستند. این سرمایه گذاران ممکن است در انواع ارزهای مختلف و بازارهای نوظهور سرمایه گذاری کنند.
تفاوت بین "سرمایه گذار” و "معامله گر” این است که سرمایه گذاران معمولاً جایگاه خود در بازار را برای سالها و دههها نگه میدارند و ممکن است سهامی را برای چندین سال نگه دارند و نفروشند. این روش معمولاً با عنوان استراتژی "سرمایه گذار بخر و نگه دار” شناخته میشود. درحالیکه معامله گران معمولاً این جایگاهها را برای دورههای کوتاهتری در اختیار دارند. برای مثال، معامله گران روزانه سهام خود را فقط برای یک روز نگه میدارند و برخی معامله گران دیگر به دنبال جایگاههایی هستند که برای چندین روز تا چند هفته حفظ میشوند.